Een kleine bekentenis

Okee. Even een kleine bekentenis: ik ben soms een beetje jaloers.

Op mensen die 1 stukje chocolade van de hele reep afbreken en de rest terug in de kast legggen (serieus, hoe doe je dat?? haha)
Op mensen die 1 snoepje nemen en dan überhaupt vergeten dat er nog een hele pot staat. (ik eet soms de hele pot met gemak op, suikerverslaafd, iemand?)
Op mensen die kunnen vergeten te eten (VERGETEN TE ETEN??? Never ever happend in my life, EVER :-p)

Kortom: mensen die op een of andere manier erin slagen om eten niet op een voetstuk te plaatsen en hun hele dag hierrond indelen.

Guilty as charged

Want dat doe ik namelijk wel. Ik heb ook wel periodes dat ik mezelf opleg om bijvoorbeeld geen snoep of chocolade te eten, of brood te nemen op restaurant, of het dessert af te slaan ook al heb ik daar wel zin in. Maar dat kost mij soms Zo. Veel. Moeite. Echt. Het is dan bijvoorbeeld alsof dat brood mij aankijkt en bestookt met verwijten:

“Pakt een stukske brood kom.
  Eet mij, alé eet mij dan toch, het is nog minstens een half uur wachten op je gerecht.
  éét mij dan toch dommerik!!”

Ik ga ’s avonds soms slapen terwijl ik me al verheug op mijn ontbijt de volgende dag. Na de lunch tel ik de uren af naar het avondeten.
En ik heb nog maar net mijn avondmaal achter de kiezen, of ik heb alweer een vies goestingske.

Hoe is dat toch mogelijk, vraag ik me soms af. Waarom is mijn brein de hele tijd bezig met wat en wanneer ik ga eten? 

altijd honger

Foodie

Laat ik eerlijk wezen: ik hou ook echt van eten hé. Ik ga graag op restaurant, ben een zoetekauw en kook heel graag. De term “foodie” gebruik ik ook vaak, omdat ik ervan overtuigd ben dat ik dat ben. Nieuwe smaken en gerechten ontdekken vind ik echt zalig. Ik kook zodanig veel en verschillend dat ik vaak weken na mekaar elke dag iets anders eet. Dus mag ik mezelf foodie noemen, toch? 

Ik denk dat ik mezelf gewoon niet wil verschuilen achter die term, of als excuus gebruiken. Vaak sus ik mezelf namelijk met dat idee: “Ja maar Lien. Je bent een foodie, toch. Je houdt van lekker eten. Het is toch normaal dat je daar constant mee bezig bent?”.

Ja nee hé mevrouwtje brein. Ik zou niet moeten bezig zijn met eten als mijn maag nog vol zit van de maaltijd van een uur geleden bijvoorbeeld. Of als ik een stressmomentje beleef en echt geen honger heb maar plots enorm snak naar iets suikerrijks. 

Dan ben ik geen foodie meer op dat moment maar een junkie. Haha.

Van foodie naar junkie

Ola. Dat klinkt nogal hard, besef ik net. Maar het is wel zo.  Soms voel ik me een beetje een junkie. Net zoals een tabaksverslaafde naar sigaretten smacht of een alcoholieker naar zijn dagelijkse pilsners, heb ik soms het gevoel verslaafd te zijn aan eten.

Niet aan komkommer of radijsjes ofzo. Zot. 
Maar aan suiker enzo. The good stuff: M&M’s, Côte d’or chocolade, verse flantaart of appeltaart met vanilleijs. (dju, ik krijg er alweer honger van).

En hoe komt dat eigenlijk?

Associaties

Iedereen wordt geboren zonder associaties van gevoelens met voeding. We leren dat aan. Dat is de kern van veel problemen volgens mij.
We belonen kinderen als ze braaf zijn met snoep. Of erger: we proberen ze te troosten of stil te houden door hen snoep te geven. En hoe langer hoe meer groeien die positieve connotaties met bepaalde soorten voeding. Meestal suikerrijke voeding. En ja, soms loopt dat fout.

Bovendien is het wetenschappelijk bewezen dat suiker ervoor zorgt dat de hersenen dopamine afgeven. Dit is een stof die je een gevoel van beloning geeft. En omdat het beloningscentrum in je hersenen wordt geactiveerd, krijg je drang naar nog meer suiker. En ik besef dat ik hier heel gevoelig aan ben. Geef mij iets zoet en de drang blijft heel lang nazinderen.

Creepy.

Ik ben geen normale eter meer

Nope. Niet altijd. Want ik eet soms als ik geen honger heb. Of als ik stress voel. Of als ik ambetant ben en er de vinger niet kan opleggen. Ze hebben er een term voor: emo-eten.
En dat emo-eten is heel moeilijk om aan te pakken. Maar goed, het is al een stap om het te erkennen, geloof ik. 

Hoe zit dat met jou? Beschouw jij jezelf als “normale” eter? Ik ben benieuwd naar jullie mening hierom… 🙂

 

altijd honger

Laat gerust een reactie achter :-)

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.